Het model hieronder is een "evocation" Porsche

De ‘R’ uit de typenaam van deze auto staat voor Rennsport. De 4 prototypes van deze hele dure en zeldzame Porsche droegen de chassisnummers: 305876 (R1), 306681 (R2), 307670 (R3) en 307671 (R4). De 20 auto’s die voor de consumenten bedoeld waren dragen chassisnummers van 118 990 001 tot 118 990 020. Als je tegenwoordig een 911 R in je (verwarmde) garage wilt hebben, gaat je dat rond de € 950.000 kosten. Veel geld, maar dan heb je ook wat. De 20 911’s die bedoeld waren voor consumenten werden gemaakt bij Baur in Stuttgart. Om mee te mogen doen aan de GT moesten er minstens 500 gebouwd worden. De reclameafdeling van Porsche geloofde er echter niet in om 40 van deze auto’s per maand te verkopen, dus werd de productie van de 911 R beperkt tot 20 auto’s.

Als basis voor deze in 1967 en 1968 gebouwde Porsche diende een 911 S SWB Coupé. Het gewicht werd door het gebruik van fiberglas en andere lichtgewicht materialen verminderd met 230 (!) kg naar 810 kg. Dit is in combinatie met een 1991 cc metende 6-cilinder lijnmotor een erg snelle auto. Het vermogen bedroeg 210 pk door een SOHC Carrera 6 blok. Dit blok draagt de naam 901/22. Met deze motor in combinatie met achterwielaandrijving en de versnellingsbak met 5 verzetten werd de 100 km/h behaald in 6 seconden. Het rijden in deze auto was erg makkelijk ten opzichte van de 911 R met de 906 motor. Dit was een DOHC motor met 230 pk. Deze motor met de naam 901/21 was een optie voor de klanten. Een aantal van de 20 auto’s was uitgevoerd met een Bosch fuel injection system, andere nog met een dubbel Weber 46 IDA3C carbarateur. Een aantal van de prototypes werden uitgerust met de Sportomatic versnellingsbak. 

Aan de buitenkant vinden we heel veel lichtgewicht materialen. Onder andere de deuren, de motorkap en de kofferbak waren van fiberglas. De veel bredere 15“ Fuchs velgen vielen natuurlijk ook op. Deze waren bedoeldom het weggedrag te verbeteren en dat is ze ook aardig gelukt! Het valt aan het stuk achter de deur ook op dat het een SWB is, want dit stuk is een stuk korter. Dit helpt natuurlijk ook weer mee aan betere rij-eigenschappen. De bumpers waren dunner om de luchtweerstand te verminderen en ook een rechterspiegel ontbrak. Er zaten aan beide kanten in de voorbumper wel gaten om de oliekoeler te koelen. De tankdop kon, afhankelijk van de plek van de benzinetank, op de kofferklep of op het rechterachterspatbord gevonden worden. Een ander punt wat aan de buitenkant opvalt zijn de achterlichten die helemaal geïntergreerd zijn in een stukje carosserie. Om de kofferklep tijdens het rijden gesloten te houden werden borgpennen gebruikt en bij de motorkap werd ditgedaan met iets kleinere, maar evengoed nog erg sterke klemmen. Bij een aantal prototypes werden daarvoor leren riemen gebruikt of een klein klemmetje. Het is trouwens verassend om te zien hoeveel verschillende er rond rijden: verschillende kleuren, tankdoppen, kofferklepriemen, interieuren, uitlaten en spiegels. Het werd allemaal naar wens van de klant samengesteld! 

In het interieur vinden we ook veel wijzigingen tegenover de 911 S. Het voorraam was van dunner glas, de zijruiten van plastic en de ¾ zij-achterruiten waren gemaakt van plastic met een klein rooster erin om de temperatuur in de auto niet te hoog op te laten lopen. Er zaten kuipstoelen in en het dashbord was ontdaan van alle luxe. De belangrijke interieuropties werden behouden, maar die werden gemaakt van lichtgewicht materialen. Zoals bij de meeste race-versies ontbreekt een rolkooi natuurlijk ook niet en een achterbank is nietaanwezig. De stoelen zijn bekleedmet stof en leer en je wordt in je stoel gehouden door 4-punts gordels. Het stuur is een heel iel 3-spaaks wiel en 2 van de 5 meter werden weggelaten in het interieur. De conclusie van de hele interieur beschrijving is dus dat de enige luxe een sigar(et) aansteker was.